نمیدونم چرا....

چقد چشمام پره اشکه...چقد تنهام...چقد حس میکنم تنهاییمو...

لعنت به همه چی... 

لعنت به همه ی اون چیزایی که تنهاییمو یادم میاره...

لعنت به این هوا....که وسط تابستون طوریه که ادم حس میکنه اول پاییزه و 

دل های شکسته زخمشون بیشتر رو میشه....بیشتر روشون نمک پاشیده میشه...

پاییز از راه نرسیده درد و غماشو اورده...

بعضی وقتا از خودم میپرسم...من چرا این همه تنهام....چرا من...

درد داره....درد داره این که یه دل پر داشته باشی...چشمای پر اشک داشته باشی

ولی کسی نباشه...کسی نباشه که بدونه دردت چیه....

دلم...یک ترانه ی غمگین خارجی میخواهد...با زبانی که نمیفهمم چیست..

میخوام به دردی که نمیدانم چیست...زار زار گریه کنم...

بهرنگ_قاسمی...